انسان آرمانی (پنج شنبه 87/2/5 ساعت 12:38 عصر)
بسم الله الرحمن الرحیم انسان آرمانی کانون فرهنگی رهپویان وصال ـ سخنرانی حجت الاسلام سید محمد انجوی نژاد مردم زمان سه گروهند : 1 ـ حسینی ، 2 ـ زینبی و اگر در این دو گروه نباشند ، زمانه اجازه نمی ده در گروهی غیر از گروه یزید ، ثبت نام کنند . یعنی وضعیت زمانه جوریست که فقط کسانی می توانند در مقابل هجوم زمان مقاومت کنند که حسینی یا زینبی باشند و اگر غیر از این باشه ، مجبورند یزیدی شوند . یزیدی شدن الزاماً به این معنا نیست که بروی امام حسین (ع) را بکشی ، مجبور به سکوت ، پرده پوشی ، مجبور به مصالحه و غیره و غیره می شوی . یکی از چیزهایی که به ما خیلی کمک می کنه تا زینبی باشیم این است که جوان امروز ما ، میانسال امروز ما ، کوچک و بزرگ امروز ما در مقابل خود یک سری آرمانهایی را ببینند و بهشون بگیم به این آرمان اقتدا کن تا زینبی بشی . و الا از اول تا آخر خیابون اگر از هر کسی سؤال کنی دوست داره زینبی باشه ، شاید یک نفر هم نباشه که بگه : من نمی خوام زینبی باشم . همه دوست دارند . فقط و فقط اشکال در اینجاست که این زینبی که بهش معرفی می کنیم خیلی دوره . این دنبال یکی دیگه می گرده . دنبال یه زینبیِ دیگه می گرده که از اون تقلید کنه و زینبی بشه . پنجم دبستانی دنبال یه راهنمایی زینبی می گرده . راهنمایی دنبال یه دبیرستانی زینبی می گرده . دبیرستانی دنبال یه دانشجوی زینبی می گرده . دانشجوی ما دنبال یه استاد زینبی می گرده . استاد دنبال یه وزیر زینبی می گرده و همین جور الی آخر تا برسند به حضرت زینب (س) . یعنی برای اینکه ما بتوانیم مردم را کمک کنیم تا زینبی باشند ، لازمه اش این هست یک انسان آرمانی رو بهشون معرفی کنیم و بگیم : این زینب زمانه توست . ببین چکار می کنه ؟ ازش یاد بگیر . لازمه اش اینه که ما یه سری انسانهای آرمانی رو مشخص کنیم و دیگران را تشویق کنیم که این انسانهای آرمانی الگوی این جوانان ، میانسالان و بزرگسالان و حتی بچه ها قرار بگیرند . دقیقاً همون طوری که در آمریکا وقتی می خوان یه عمو سام ( انسان آرمانی از دیدگاه اونها ) رو به کودک دبستانی معرفی کنند ، نمی گن : به رئیس جمهورِ آمریکا نگاه کن ، بلکه براش باربی اختراع می کنند . ما باید یه آرمانِ خیلی نزدیک رو نشون بدیم . بگیم : همین رو نگاه کن ! این آرمان تو هست . با این وضعیت ما چکار کردیم ؟ وظیفة مهم حکومت اسلامی آرمان سازیه . یعنی انسانهای آرمانی رو بار بیاره ، و بعد اینها رو به بقیه نشون بده و بگه پشت سر اینها بیاید . لذا ما در حکومت به ائمه (ع) خیلی توصیه داریم . ائمه (ع) یعنی امامان ، نه فقط امامان معصوم ، بلکه در تمام جامعه بهت گفتند : امام داشته باش و پشت سرش برو . امام های مختلف ، امام دبیرستان ، امام راهنمایی ، امام دبستانی ، امام دانشگاه و . . . جلوتر می ره تا برسه به امام معصوم (ع) . امام یعنی پیشوا . یعنی کسی که بهش نگاه کنیم و تقلید کنیم . نمی شه چشمها رو بست و همه مردم رو دارای اون عقلانیت بدونیم که خودشون بدون تقلید راه رو پیدا کنند ، اغلب مردم دنبال تقلید می گردند ، عده ای از جوانان که هوش بالایی دارند بعضی وقتها به شما ایراد می گیرند و می گن : چرا شما مقلِد هستید ؟! در صورتی که مردم عوام نابغه نیستند . اینها دنبال یکی می گردند که ازش تقلید کنند ، نمی شه بگیم : مردم خودشون باید راه رو پیدا کنند ، باید بهشون راه داد ، اصلاً منتظر نشسته تا بهش راه بدی . چطور می شه این کار رو کرد ؟ با تبلیغاتی که انجام می شه . خُب این تبلیغات و آرمان سازی که در جامعه و مملکت انجام می شه ، جوان ما رو به کدوم سمت می بره ؟ آیا ما با این آرمان سازی می تونیم توقع داشته باشیم وقتی نماز جماعتی برگزار می شه ، اون هم بیاد و اقتدا کنه ؟ آیا آرمانی که برای جوان ساختیم در صفوف نماز جماعته ؟ یا آرمانش رو یه جای دیگه ساختیم ؟ اون آرمان بهش یاد داده : بابا ! نماز چیه ؟! خدا چیه ؟! بچسب به دنیا ! یعنی توقعی که ما از جوان داریم که پشت سرمون حرکت کنه ، آیا آرمانی که بهش معرفی کردیم همون آرمانهای دور و ور خودمونه ؟ ما چکار کردیم ؟ 1 ـ کل تبلیغات های ما فقط و فقط به سمت مادیات میل پیدا کرده . آرمانهایی که ساختیم رو من الان براتون معرفی می کنم : اولین کاری که کردیم ، اومدیم و آرمانهای خوب رو خراب کردیم که این دو گونه بود : 1 ـ وقتی اون ور یه قورباغه رنگ می کنند و به اسم فلوکس می فروشند ، ماها هم فلوکس خودمون رو می گیم قورباغه است . ماها اولین کاری که کردیم ، خودمون ، خودمون رو خراب کردیم . مذهبی ها تو سر همدیگه زدند . هر کدوم می خواست خودش آرمان بشه و همدیگه رو خراب کردند . می گه : این ؟! این می خواد آرمان بشه ، برو بابا ! این رو من می شناسمش ! اِه ! فکر کردی الان پشت سر اون نره ، پشت سر تو می یاد ؟ نه ، می ره پشت سر یکی دیگه ، یه کی دیگه آرمانش می شه که الان بهت می گم . پس اولین قدم این هست که خودمون ، خودمون رو خراب کردیم . به حضرت زینب (س) دیگه بسه ، به خدا بسه ! به قرآن بسه . امام (ره) از دنیا رفت و من و شما باعث شدیم که این آرزوی وحدت کلمه را با خودش به گور ببرد . دیگه الان همه به این نتیجه رسیدند که بسه ، به خدا بسه ، آقا ! بنده ، خطر این مملکت و نظام نیستم ، شما خطر این مملکت و نظام نیستی ، ماها دشمن ، منافق و ضد اسلام نیستیم ، بسه . تو رو قرآن بسه . کی می خوای دست برداری ، ما خسته شدیم از اینکه تا تَقی به توقی خورد ، دست های وحدت رو به هم دادیم ، اما بعد دستها رو باز کردیم . پس در مرحله اول آرمانهای خودمون رو خراب کردیم ، بعد آرمانهای دیگه اومد تو کار . انسانهای آرمانی خراب شدند دیگه . الان راحت توی همین شهر به بزرگان و علما فحش می دهند . خیلی راحت ! قدم دوم : 2 ـ کسی که آرمانی شد ، به محض اینکه الگو شد ، خودش ، خودش رو خراب کرد . به قول امام خمینی (ره) : اگه مردم جلو پای شما بلند می شن ، می گن : یاالله ! برای خدا داره می گه ، نکنه تو باد کنی . برای آرمان سازی ما چکار کردیم ؟! الان الگوی آرمانی جامعه ما یا هنرمنده ، یا ورزشکاره ، یا تئاتر بازی می کنه یا جک می گه یا می خندونه ، یا دلقکه . کسی که الگوی آرمانی ما هست و ما خودمون اون رو به عنوان الگو معرفی کردیم همین ها هستند . خودمون اینها رو بعنوان آرمان معرفی کردیم . خودمون باد کردیم ، خودمون سر سفرة افطار اینها رو دعوت کردیم تا نصیحت عرفانی برای مردم بکنند ! خودمون آیت الله ها و عرفا رو در گوشه های انزوا گذاشتیم تا بپوسند و بمیرند و فوتبالیست ها و هنرپیشه ها رو در ماه رمضان دعوت کردیم تا مردم رو نصیحت کنند و بعد همین رفت در خانة فساد و فحشاء و گرفتنش . جوانی که ما این رو براش بعنوان الگو معرفی کردیم ، فکر کرد این شخص ، خوبه . همین در میدان فوتبال هرچی از دهنش در اومد گفت و صد هزار نفر شنیدند و جوان ما یاد گرفت . خودمون این کار رو کردیم . آرمانهایی که معرفی کردیم کیه ؟! بابا ! خیلی خُب وزنه بلند کرد که کرد ، چه خبره ؟! مگه چکار کرده ؟! می گیم : آقا ! فلانی ، پدر مملکت رو درآورده ، فساد و رشوه اش همه جا رو گرفته . چرا این رو نمی گیری ؟ می گه : اِه ! . . . ، این وقتی که گل زده ، دستش رو بلند کرده گفته : الهی العفو ! تو رو امام زمان (عج) ولمون کن ! اینقدر در مملکت ترویج ریا نکنید . بابا ! اینها اسمش ریا هست و گناه کبیره . آرمانهایی که ما ساختیم غیر از اینه ؟ عکس های دسته جمعی آرمانها رو در خانه های فساد و فحشا پیدا می کنند . آرمانهای ما ، ویدئو سی دی های روابط مختلط و منکراتی شون همه جا پخشه . بعد ما این رو آوردیم و گفتیم : این آدم خوبیه ! این مسلمونه . این یا علی می گه . نگاه کن روی زیر پوشش نوشته یا امام رضا (ع) ! بابا ! بی خیال تو رو امام زمان . مگه دین به روی زیرپوش نوشتنه ؟ این چه جور دین ترویج کردنه ؟ آرمانهای ما انواع پفکه ، انواع کلوچه است . آرمانهای ما بیمکثه ! بدون دود می کشه بالا . آرمانهای ما اینهاست . آیا در ازای هر یک میلیارد تومنی که برای این آرمانها خرج کردیم ، یک ریال برای آرمانهایی که علی (ع) دنبالش بوده خرج کردیم ؟ چه توقعی از مردم داریم ؟ بخدا مردم ما با این آرمانهایی که بهشون معرفی کردیم خیلی خوبند . هرکسی جای این مردم بود ، تا حالا نصف این شهر رو آتیش زده بود !! خیلی خوبند با این آرمانها . و بعد نتیجه آرمان سازی چی شد ؟! ملتی که اوایل انقلاب ، مجانی سوار مینی بوس می شد و در دهات ها می رفت و کنار کشاورز مشغول درو کردن گندم می شد ، الان در صف تلویزیون فلترومه ! ملتی که دوست داشت با نون خالی با امامش بسازه و آرام بخوابه ، ملتی که به آخر کار نگاه می کرد ، الان فقط و فقط حال و الان رو می بینه و متأسفانه ملتی که با خیلی چیزهای کمتر از این راضی می شد ، با این آرمانسازی ما ، دیگه به این راحتی ها راضی نمی شه . مصرف گرا بارشون آوردیم . کی می خواد شکم شون رو سیر کنه ؟ ماده پرستی ، شهرت طلبی ، جوان امروز ما می بینه همه چیز توی همینه . عکسش همه جا باشه ، امضاء بده ، پول و همه چیز توی همینه . تازه کلی هم از مردم طلبکاری . این رو می بینه . آرمانها و الگوهایی که از دست دادیم ، هرچند الان هم می تونیم پیدا کنیم البته خیلی خیلی سخت ، اگر من امروز بخوام حرف از دین بزنم ، باید اول اثبات کنم راست می گم ، بعد حرف از دین بزنم . به من می گن : آیا تو خودت دزد نیستی ؟ نبردی ؟ خیلی سخت شده ، اول باید اینها رو اثبات کنم . الگوهای ما چه کسانی هستند ؟ انسانهای آرمانی ما : الگوهای ما ، توقعی از مردم ندارند ، انسان آرمانی ما فقط و فقط برای خداوند کار می کنه . انسان آرمانی ما همه زندگیش رو صرف خداوند می کنه و سر سوزن از مردم طلبکار نیست که بگه : آقا ! ما رفتیم فلان و فلان کار کردیم و فقط یه خونه دادند و چیزی ندادند ! حقوق مون رو ندادند ! انسان آرمانی ما وقتی برای خداوند و برای مردم کار می کنه ، نمی یاد بگه : من اگه جای دیگه کار می کردم بیشتر می دادند . پس اینجا باید بیشتر بدن . نمی گه : دارم ایثار می کنم و از شما طلبکارم . انسان آرمانی ما همت است . در یکی از دبیرستانهای تهران پرسشنامه ای پخش شد که چند نفر از شما شهید همت را می شناسید ؟ 94 درصد نمی شناختند ! و اون 6 درصدی که می شناختند می گفتند : همت ، بلوار جنوبی داره و بلوار شمالی ! همین . انسان آرمانی ما فراموش شده . دیگه کسی یادش نیست ، وقتی که خانمش به همت می گه : پیش امام (ره) بریم عقد کنیم ، می گه : ” از من نخواه وقت بزرگ مرد مسلمین جهان رو صرف خودم کنم ! ” انسان آرمانی ما همته که وقتی به خانمش می رسه می گه : ما از این مردم هیچ طلبی نداریم . وقتی به نیروهاش می رسه می گه : هر جایی وارد شدید اول پای مردم رو ببوسید و فکر نکنید چون جنگیدیم اونها باید هورا بکشند ، ما برای خداوند کار کردیم ، خیلی هم راضی هستیم . انسان آرمانی ما همتی است که فراموش شده . انسان آرمانی ما شهید دلوریه . در بهشت علیِ دزفول . در وصیت نامه اش نوشته : وقتی من رفتم ، من ارزش سنگ قبر ندارم . یه تکه روی قبرم را با گِل صاف کنید و با نوک انگشت روی اون بنویسید : پرکاهی ، تقدیم به آستان الهی ! من هیچ کاری نکردم . جون داده و از تو طلبکار نیست ! هر وقت من و امثال من از شما طلبکار شدیم ، سریع ولمون کنید . مگه چکار کردیم ؟ انسان آرمانی ما ، پدر چهار شهید در شهیدآباد هست که یه دونه قاب 500 تومنی رو که می خوایم بهش هدیه بدیم ، پدرمون در می یاد و نمی گیره . می گه : من برای این مملکت کاری نکردم که شما میخواید به من قاب بدید . انسان آرمانی ما ، با یه کار کوچیک از مردم طلبکار نمی شه . انسان آرمانی ما اهل زهده . انسان آرمانی ما پول رو برای خوردن جمع نمی کنه . انسان آرمانی ما همتی هست که وقتی خانمش بهش می گه : یه کم پول خورد برای کرایه به من بده . دست تو جیبش می کنه و بعد با نگاه شرمگین به خانمش نگاه می کنه ، می گه : یه دقیقه صبر کن و می ره از دوستانش پول خورد قرض می کنه ! همتی که به خانمش می گه : من دوست دارم بدترین لباس زنان جامعه را ببینی و تو از اونها بدتر بپوشی . همتی که فرش نداره ، تلویزیون نداره ، یخچال نداره ، کولر نداره . همتی که همه زندگیش رو صرف مردم می کنه . مردم اگر از این انسانها ببینند ، دنبالشون نمی دوند ، می میرند ! زندگیش رو صرف تو می کنه ، اما هیچ گاه به رخت نمی کشه که من برای این مملکت زحمت کشیدم و کار کردم . انسان آرمانی زهد داره ، شهید حمزه سیدآبادی هست که در وصیت نامه اش می نویسه : از مال دنیا 150 تومان ( 150 تا یک تومنی ! ) دارم ، آن را به خیریه بدهید ، مردم محتاجند ! ( الله اکبر ! آدم واقعاً تعجب می کنه ) انسان آرمانی ما اهل ایثاره . انسان آرمانی ما فقط دنبال علم نیست . امام خمینی (ره) فرمودند : علمی که تعهد همراهش نیست ، بهتره نباشه . انسان آرمانی ما فقط اون کسی نیست که در المپیاد اول می شه . بلکه اونی است که علاوه بر المپیاد ، در اخلاق هم اول می شه . انسان آرمانی ما چمران هست . چمرانی که فقط 30 خرداد رو ما یادش می کنیم . ( در صورتی که آرمانهای دیگه رو از صبح تا شب ، از شب تا صبح ، چه بساطی ؟! ) انسان آرمانی ما رجائیه . امام (ره) فرمودند : من روی رجایی مطالعه کردم از دست فروشی تا رئیس جمهوری حالش تغییر نکرد ! ( جوان ! فردا به یه جایی می رسی ، این انسان آرمانی ماست ) و بعد می فرمایند : اینها وقتی به ریاست می رسند ، ریاست روی اونها تأثیر نمی ذاره . بلکه اونها روی ریاست تأثیر می گذارند . انسان آرمانی ما کسی است که نباید با تبلیغات اون رو سوق بدیم . مقام معظم رهبری در جمع مسؤولان صدا و سیما فرمودند : باید اهمیت ایثار ، انفاق ، زهد و ریاضت کشیِ شخصی به مردم گوشزد شود و باید صدا و سیما در این مسیر قدم بردارد . با چی ؟ با سریال هایی که عادی سازی روابط دختر و پسر و ترویج این روابط هست ؟ با سریالهایی که مبلمان هاش چند صد هزار تومن می ارزه ؟ و با تبلیغات و کلاسهای آشپزی که باید حتماً ماکروفر باشه . وقتی که این آشپز صحبت می کنه ، صدها بیوه زن شهید آه می کشند که ما رفتیم برای مملکت شهید دادیم ، اینها برای چه کسانی سرویس می دهند ؟ زهد و ایثار یعنی فقط در مسابقات مسخره که برگزار می شه ، حج عمره رو از پول بیت المال به چهار تا مسخرة دیگه بدیم و پسر و دختر شهید آه بکشه که هنوز سفر زیارتی مشهد نرفته ؟ فرماندار محترم فلان جا ! دو تا حج عمره به مسابقة فلان اهدا کرد . بفرمائید برید حج ! از پول باباش داد ؟ آرمان سازی های ما اینه ؟ انسان آرمانی ما اینه ؟ انسان آرمانی ما با این مسابقات و این سریالها و این تبلیغات و با این روزنامه ها و این معیارها هیچ وقت ساخته نمی شه . مگر حرف اگر حرف من و گوش اگر گوش تو ، آنچه البته به جایی نرسد فریاد است . این جامعه دیگه زینبی رو به بار نمی یاره . من تنها هستم ، آقا تنها هستند ، این میکروفن ها هیچ بردی نداره ، برد و آرمان سازی دست جاهاییه که از اون بالا دارند خراب می کنند . من تنهام ، تو تنهایی ، رهبرت تنهاست . همه تنهایند . مجبوریم با این ذکر خو بگیریم ، ” طوبی للقُربا ” مجبوریم بگیم : آقا ! چی بگیم ؟! کی کمک میکنه به آرمان سازی ما ؟ کی کمک می کنه حکومتمون رو دینی و اسلامی نگه داریم ؟! کی کمک می کنه ؟! بگذریم . به خدا خیلی دلم گرفته . بابا ! ما چوب دو سر طلائیم ، موندیم که چکار کنیم ؟! از این ور دوست داریم داد بزنیم ما کمک می کنیم ، از اون طرف کسی کمک نمی کنه . فقط وقتی یه تقی و توقی می شه یه دفعه یاد وحدت و فلان و فلان می افتیم . بعد از اون دیگه کسی حرف گوش نمی کنه . حرف رهبر رو گوش نمی کنه . حضرت آقا ، فرمودند : باید اهمیت ایثار ، انفاق ، زهد و ریاضت کشی شخصی را زنده کنیم و برنامه های صدا و سیما باید بر این مبنا باشد . این عین جمله است . آمار بیارید که چند ساعتش این طوری بوده ؟! و روزنامه ها و مجلات و غیره و غیره و غیره . ما چکار کنیم ، دست تنهاییم دیگه . یک چیز می تونیم بگیم : خدایا ! صبر زینب (س) اثر می ده . ما کارمون رو می کنیم ، حالا 4 تا می شنوند ، بعد 4 نفر دیگه از اینها می شنوند ، تا به هر کی برسه ولی صبر زینب (س) اثر می ده . با پوشوندن این صداها و پخش نکردن این حرفها و اینقدر زیر سیبیلی رد کردن ، قائله ها پشت قائله ها خواهد آمد و یک روزی این سقفها بر سر ما خراب خواهد شد چون هی پوشوندیم ، هی حرف حق زدیم و گفتند : هیس ! آقا ! هیچی نگو ! این تضعیف ارکانه . هی این کارها رو کردیم تا اینکه دیگه خدای نکرده روزی ارکانی باقی نخواهد ماند . خدایا ! به حق مادرمون فاطمه (س) ، به حق خدای صبر ! حضرت زینب (س) ، به علماء ما تعهد ؛ به متعهدین ما علم ؛ به متخصصین ما تعهد ؛ به مسؤولین ما تعهد ؛ به مردم ما ، زهد ، اخلاص ، ایثار و انفاق ؛ به ملت ما آرمان سازی و آرمان گرایی ؛ به متعصبین ما عقل ؛ به عاقلان ما تعصب ؛ به ملت ما تحمل ؛ به مردم ما خداشناسی و به مبلغین ما عمل ، کرامت بفرما .
